DANIHEL PROPHETA 9

₁in anno primo Darii filii Asueri de semine Medorum

qui imperavit super regnum Chaldeorum

₂anno uno regni eius

ego Danihel intellexi in libris numerum annorum

de quo factus est sermo Domini ad Hieremiam prophetam

ut conplerentur desolationis Hierusalem septuaginta

anni

₃et posui faciem meam ad Dominum Deum

rogare et deprecari in ieiuniis sacco et cinere

₄et oravi Dominum Deum meum et confessus sum et dixi

obsecro Domine Deus magne et terribilis

custodiens pactum et misericordiam diligentibus te

et custodientibus mandata tua

₅peccavimus inique fecimus

impie egimus et recessimus

et declinavimus a mandatis tuis ac iudiciis

₆non oboedivimus servis tuis prophetis

qui locuti sunt in nomine tuo regibus nostris principibus nostris

patribus nostris omnique populo terrae

₇tibi Domine iustitia nobis autem confusio faciei sicut est hodie

viro Iuda et habitatoribus Hierusalem et omni Israhel

his qui prope sunt et his qui procul

in universis terris ad quas eiecisti eos

propter iniquitates eorum in quibus peccaverunt in te

₈Domine

nobis confusio faciei regibus nostris principibus nostris

et patribus nostris qui peccaverunt

₉tibi autem Domino Deo nostro misericordia et propitiatio

quia recessimus a te

₁₀et non audivimus vocem Domini Dei nostri

ut ambularemus in lege eius

quam posuit nobis per servos suos prophetas

₁₁et omnis Israhel praevaricati sunt legem tuam

et declinaverunt ne audirent vocem tuam

et stillavit super nos maledictio et detestatio

quae scripta est in libro Mosi servi Dei

quia peccavimus ei

₁₂et statuit sermones suos quos locutus est super nos

et super principes nostros qui iudicaverunt nos

ut superducerent in nos malum magnum

quale numquam fuit sub omni caelo

secundum quod factum est in Hierusalem

₁₃sicut scriptum est in lege Mosi

omne malum hoc venit super nos

et non rogavimus faciem tuam Domine Deus noster

ut reverteremur ab iniquitatibus nostris

et cogitaremus veritatem tuam

₁₄et vigilavit Dominus

et adduxit eam super nos

iustus Dominus Deus noster in omnibus operibus suis quae fecit

non enim audivimus vocem eius

₁₅et nunc Domine Deus noster

qui eduxisti populum tuum de terra Aegypti in manu forti

et fecisti tibi nomen secundum diem hanc

peccavimus iniquitatem fecimus

₁₆Domine in omnem iustitiam tuam

avertatur obsecro ira tua et furor tuus

a civitate tua Hierusalem et monte sancto tuo

propter peccata enim nostra et iniquitates patrum nostrorum

Hierusalem et populus tuus in obprobrium sunt

omnibus per circuitum nostrum

₁₇nunc ergo exaudi Deus noster orationem servi tui et preces eius

et ostende faciem tuam super sanctuarium tuum

quod desertum est

propter temet ipsum

₁₈inclina Deus meus aurem tuam et audi

aperi oculos tuos et vide desolationem nostram

et civitatem super quam invocatum est nomen tuum

neque enim in iustificationibus nostris

prosternimus preces ante faciem tuam

sed in miserationibus tuis multis

₁₉exaudi Domine placare Domine adtende et fac

ne moreris propter temet ipsum Deus meus

quia nomen tuum invocatum est super civitatem

et super populum tuum

₂₀cumque adhuc loquerer et orarem

et confiterer peccata mea et peccata populi mei Israhel

ut prosternerem preces meas in conspectu Dei mei

pro monte sancto Dei mei

₂₁adhuc me loquente in oratione

ecce vir Gabrihel quem videram in visione principio

cito volans tetigit me in tempore sacrificii vespertini

₂₂et docuit me et locutus est mihi dixitque

Danihel nunc egressus sum ut docerem te et intellegeres

₂₃ab exordio precum tuarum egressus est sermo

ego autem veni ut indicarem tibi quia vir desideriorum es

tu ergo animadverte sermonem et intellege visionem

₂₄septuaginta ebdomades adbreviatae sunt

super populum tuum et super urbem sanctam tuam

ut consummetur praevaricatio et finem accipiat peccatum

et deleatur iniquitas et adducatur iustitia sempiterna

et impleatur visio et prophetes

et unguatur sanctus sanctorum

₂₅scito ergo et animadverte

ab exitu sermonis ut iterum aedificetur Hierusalem

usque ad christum ducem

ebdomades septem et ebdomades sexaginta duae erunt

et rursum aedificabitur platea et muri in angustia temporum

₂₆et post ebdomades sexaginta duas occidetur christus

et non erit eius

et civitatem et sanctuarium dissipabit populus cum duce venturo

et finis eius vastitas et post finem belli statuta desolatio

₂₇confirmavit autem pactum multis ebdomas una

et in dimidio ebdomadis deficiet hostia et sacrificium

et in templo erit abominatio desolationis

et usque ad consummationem et finem perseverabit desolatio