DANIHEL PROPHETA 8

₁anno tertio regni Balthasar regis visio apparuit mihi

ego Danihel post id quod videram in principio

₂vidi in visione mea cum essem in Susis castro

quod est in Aelam civitate

vidi autem in visione esse me super portam Ulai

₃et levavi oculos meos et vidi

et ecce aries unus stabat ante paludem habens cornua excelsa

et unum excelsius altero atque succrescens

postea

₄vidi arietem cornibus ventilantem

contra occidentem et contra aquilonem et contra meridiem

et omnes bestiae non poterant resistere ei

neque liberari de manu eius

fecitque secundum voluntatem suam et magnificatus est

₅et ego intellegebam

ecce autem hircus caprarum veniebat ab occidente

super faciem totius terrae

et non tangebat terram

porro hircus habebat cornu insigne inter oculos suos

₆et venit usque ad arietem illum cornutum

quem videram stantem ante portam

et cucurrit ad eum in impetu fortitudinis suae

₇cumque adpropinquasset prope arietem

efferatus est in eum et percussit arietem

et comminuit duo cornua eius et non poterat aries resistere ei

cumque eum misisset in terram conculcavit

et nemo quibat liberare arietem de manu eius

₈hircus autem caprarum magnus factus est nimis

cumque crevisset fractum est cornu magnum

et orta sunt cornua quattuor subter illud

per quattuor ventos caeli

₉de uno autem ex eis egressum est cornu unum modicum

et factum est grande

contra meridiem et contra orientem et contra fortitudinem

₁₀et magnificatum est usque ad fortitudinem caeli

et deiecit de fortitudine et de stellis et conculcavit eas

₁₁et usque ad principem fortitudinis

magnificatus est

et ab eo tulit iuge sacrificium et deiecit locum sanctificationis eius

₁₂robur autem datum est contra iuge sacrificium propter peccata

et prosternetur veritas in terra

et faciet et prosperabitur

₁₃et audivi unum de sanctis loquentem

et dixit unus sanctus alteri nescio cui loquenti

usquequo visio et iuge sacrificium

et peccatum desolationis quae facta est

et sanctuarium et fortitudo conculcabitur

₁₄et dixit ei usque ad vesperam et mane duo

milia trecenti

et mundabitur sanctuarium

₁₅factum est autem cum viderem ego Danihel visionem

et quaererem intellegentiam

ecce stetit in conspectu meo quasi species viri

₁₆et audivi vocem viri inter Ulai et clamavit et ait

Gabrihel fac intellegere istum visionem

₁₇et venit et stetit iuxta ubi ego stabam

cumque venisset pavens corrui in faciem meam

et ait ad me intellege fili hominis

quoniam in tempore finis conplebitur visio

₁₈cumque loqueretur ad me conlapsus sum pronus in terram

et tetigit me et statuit me in gradu meo

₁₉dixitque mihi

ego ostendam tibi quae futura sint in novissimo

maledictionis

quoniam habet tempus finem suum

₂₀aries quem vidisti habere cornua

rex Medorum est atque Persarum

₂₁porro hircus caprarum rex Graecorum est

et cornu grande quod erat inter oculos eius ipse est rex primus

₂₂quod autem fracto illo surrexerunt quattuor pro eo

quattuor reges de gente eius consurgent sed non in fortitudine eius

₂₃et post regnum eorum cum creverint iniquitates

consurget rex inpudens facie et intellegens propositiones

₂₄et roborabitur fortitudo eius sed non in viribus suis

et supra quam credi potest universa vastabit

et prosperabitur et faciet

et interficiet robustos et populum sanctorum

₂₅secundum voluntatem suam

et dirigetur dolus in manu eius et cor suum magnificabit

et in copia rerum omnium occidet plurimos

et contra principem principum consurget et sine manu conteretur

₂₆et visio vespere et mane quae dicta est vera est

tu ergo signa visionem quia post dies multos

erit

₂₇et ego Danihel langui et aegrotavi per dies

cumque surrexissem faciebam opera regis

et stupebam ad visionem et non erat qui interpretaretur