DANIHEL PROPHETA 10

₁anno tertio Cyri regis Persarum

verbum revelatum est Daniheli cognomento Balthasar

et verum verbum et fortitudo magna

intellexitque sermonem

intellegentia est enim opus in

visione

₂in diebus illis ego Danihel lugebam trium ebdomadarum diebus

₃panem desiderabilem non comedi

et caro et vinum non introierunt in os meum

sed neque unguento unctus sum

donec conplerentur trium ebdomadarum dies

₄die autem vicesima et quarta mensis primi

eram iuxta fluvium magnum qui est Tigris

₅et levavi oculos meos et vidi

et ecce vir unus vestitus lineis et renes eius accincti auro obrizo

₆et corpus eius quasi chrysolitus

et facies eius velut species fulgoris

et oculi eius ut lampas ardens

et brachia eius et quae deorsum usque ad pedes

quasi species aeris candentis

et vox sermonum eius ut vox multitudinis

₇vidi autem ego Danihel solus visionem

porro viri qui erant mecum non viderunt

sed terror nimius inruit super eos et fugerunt in absconditum

₈ego autem relictus solus vidi visionem grandem hanc

et non remansit in me fortitudo

sed et species mea inmutata est in me

et emarcui nec habui quicquam virium

₉et audivi vocem sermonum eius

et audiens iacebam consternatus super faciem meam

vultusque meus herebat terrae

₁₀et ecce manus tetigit me

et erexit me super genua mea et super articulos manuum mearum

₁₁et dixit ad me Danihel vir desideriorum

intellege verba quae ego loquor ad te et sta in gradu tuo

nunc enim sum missus ad te

cumque dixisset mihi sermonem istum steti tremens

₁₂et ait ad me noli metuere Danihel

quia ex die primo quo posuisti cor tuum ad intellegendum

ut te adfligeres in conspectu Dei tui

exaudita sunt verba tua et ego veni propter sermones tuos

₁₃princeps autem regni Persarum restitit mihi viginti et uno diebus

et ecce Michahel unus de principibus primis venit in adiutorium meum

et ego remansi ibi iuxta regem Persarum

₁₄veni autem ut docerem te

quae ventura sunt populo tuo in novissimis diebus

quoniam adhuc visio in dies

₁₅cumque loqueretur mihi huiuscemodi verbis

deieci vultum meum ad terram et tacui

₁₆et ecce quasi similitudo filii hominis tetigit labia mea

et aperiens os meum locutus sum

et dixi ad eum qui stabat contra me

domine mi in visione dissolutae sunt conpages meae

et nihil in me remansit virium

₁₇et quomodo poterit servus domini mei loqui cum domino meo

nihil enim in me remansit virium sed et halitus meus intercluditur

₁₈rursum ergo tetigit me quasi visio hominis

et confortavit me

₁₉et dixit

noli timere vir desideriorum pax tibi confortare et esto robustus

cumque loqueretur mecum convalui et dixi

loquere domine mi quia confortasti me

₂₀et ait numquid scis quare venerim ad te

et nunc revertar ut proelier adversum principem Persarum

cum enim egrederer apparuit princeps Graecorum veniens

₂₁verumtamen adnuntiabo tibi

quod expressum est in scriptura veritatis

et nemo est adiutor meus in omnibus his nisi Michahel princeps vester