DANIHEL PROPHETA 7

₁anno primo Balthasar regis Babylonis Danihel somnium vidit

visio autem capitis eius in cubili suo

et somnium scribens brevi sermone conprehendit

summatimque perstringens ait

₂videbam in visione mea nocte

et ecce quattuor venti caeli pugnabant in mari magno

₃et quattuor bestiae grandes ascendebant de mari diversae inter se

₄prima quasi leaena et alas habebat aquilae

aspiciebam donec evulsae sunt alae eius

et sublata est de terra

et super pedes quasi homo stetit

et cor eius datum est ei

₅et ecce bestia alia similis urso in parte stetit

et tres ordines erant in ore eius et in dentibus eius

et sic dicebant ei surge comede carnes plurimas

₆post hoc aspiciebam et ecce alia quasi pardus

et alas habebat avis quattuor super se

et quattuor capita erant in bestia et potestas data est ei

₇post hoc aspiciebam in visione noctis

et ecce bestia quarta terribilis atque mirabilis et fortis nimis

dentes ferreos habebat magnos

comedens atque comminuens et reliqua pedibus suis conculcans

dissimilis autem erat ceteris bestiis quas videram ante eam

et habebat cornua decem

₈considerabam cornua

et ecce cornu aliud parvulum ortum est de medio eorum

et tria de cornibus primis evulsa sunt a facie eius

et ecce oculi quasi oculi hominis erant in cornu isto

et os loquens ingentia

₉aspiciebam donec throni positi sunt et antiquus dierum sedit

vestimentum eius quasi nix candidum

et capilli capitis eius quasi lana munda

thronus eius flammae ignis rotae eius ignis accensus

₁₀fluvius igneus rapidusque egrediebatur a facie eius

milia milium ministrabant ei

et decies milies centena milia adsistebant ei

iudicium sedit et libri aperti sunt

₁₁aspiciebam propter vocem sermonum grandium

quos cornu illud loquebatur

et vidi quoniam interfecta esset bestia

et perisset corpus eius et traditum esset ad conburendum igni

₁₂aliarum quoque bestiarum ablata esset potestas

et tempora vitae constituta essent eis usque ad tempus et tempus

₁₃aspiciebam ergo in visione noctis

et ecce cum nubibus caeli quasi filius hominis veniebat

et usque ad antiquum dierum pervenit

et in conspectu eius obtulerunt eum

₁₄et dedit ei potestatem et honorem et regnum

et omnes populi tribus ac linguae ipsi servient

potestas eius potestas aeterna quae non auferetur

et regnum eius quod non corrumpetur

₁₅horruit spiritus meus ego Danihel territus sum in his

et visiones capitis mei conturbaverunt me

₁₆accessi ad unum de adsistentibus

et veritatem quaerebam ab eo de omnibus his

qui dixit mihi interpretationem sermonum et edocuit

me

₁₇hae bestiae magnae quattuor

quattuor regna consurgent de terra

₁₈suscipient autem regnum sancti Dei altissimi

et obtinebunt regnum

usque in saeculum et saeculum saeculorum

₁₉post hoc volui diligenter discere de bestia quarta

quia erat dissimilis valde ab omnibus et

terribilis nimis

dentes et ungues eius ferrei

comedebat et comminuebat

et reliquias pedibus suis conculcabat

₂₀et de cornibus decem quae habebat in capite

et de alio quod ortum fuerat ante quod ceciderant tria cornua

de cornu illo quod habebat oculos et os loquens

grandia

et maius erat ceteris

₂₁aspiciebam et ecce cornu illud faciebat bellum adversus sanctos

et praevalebat eis

₂₂donec venit antiquus dierum et iudicium dedit sanctis Excelsi

et tempus advenit et regnum obtinuerunt sancti

₂₃et sic ait bestia quarta regnum quartum erit in terra

quod maius erit omnibus regnis

et devorabit universam terram et conculcabit et comminuet eam

₂₄porro cornua decem ipsius regni decem reges erunt

et alius consurget post eos et ipse potentior erit prioribus

et tres reges humiliabit

₂₅et sermones contra Excelsum loquetur

et sanctos Altissimi conteret

et putabit quod possit mutare tempora et leges

et tradentur in manu eius

usque ad tempus et tempora et dimidium temporis

₂₆et iudicium sedebit ut auferatur potentia

et conteratur et dispereat usque in finem

₂₇regnum autem et potestas et magnitudo regni

quae est subter omne caelum

detur populo sanctorum Altissimi

cuius regnum regnum sempiternum est

et omnes reges servient ei et oboedient

₂₈hucusque finis verbi

ego Danihel multum cogitationibus meis conturbabar

et facies mea mutata est in me

verbum autem in corde meo conservavi