PSALMI 11

₂Σῶσόν με, κύριε, ὅτι ἐκλέλοιπεν ὅσιος,

ὅτι ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων.

₃μάταια ἐλάλησεν ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ,

χείλη δόλια ἐν καρδίᾳ καὶ ἐν καρδίᾳ ἐλάλησαν.

₄ἐξολεθρεύσαι κύριος πάντα τὰ χείλη τὰ δόλια

καὶ γλῶσσαν μεγαλορήμονα

₅τοὺς εἰπόντας Τὴν γλῶσσαν ἡμῶν μεγαλυνοῦμεν,

τὰ χείλη ἡμῶν παρ᾽ ἡμῶν ἐστιν·

τίς ἡμῶν κύριός ἐστιν;

₆Ἀπὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν πτωχῶν

καὶ ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶν πενήτων

νῦν ἀναστήσομαι, λέγει κύριος,

θήσομαι ἐν σωτηρίᾳ, παρρησιάσομαι ἐν αὐτῷ.

₇τὰ λόγια κυρίου λόγια ἁγνά,

ἀργύριον πεπυρωμένον δοκίμιον τῇ γῇ

κεκαθαρισμένον ἑπταπλασίως.

₈σύ, κύριε, φυλάξεις ἡμᾶς

καὶ διατηρήσεις ἡμᾶς ἀπὸ τῆς γενεᾶς ταύτης καὶ εἰς τὸν αἰῶνα.

₉κύκλῳ οἱ ἀσεβεῖς περιπατοῦσιν·

κατὰ τὸ ὕψος σου ἐπολυώρησας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.