LIBER NEEMIAE 2

₁factum est autem in mense nisan anno vicesimo Artarxersis regis

et vinum erat ante eum et levavi vinum et dedi regi

et non eram quasi languidus ante faciem eius

₂dixitque mihi rex

quare vultus tuus tristis cum te aegrotum non videam

non est hoc frustra

sed malum nescio quid in corde tuo est

et timui valde ac nimis

₃et dixi regi rex in aeternum vive

quare non maereat vultus meus

quia civitas domus sepulchrorum patris mei deserta est

et portae eius conbustae sunt igni

₄et ait mihi rex pro qua re postulas

et oravi Deum caeli

₅et dixi ad regem

si videtur regi bonum et si placet servus tuus ante faciem tuam

ut mittas me in Iudaeam ad civitatem sepulchri patris mei

et aedificabo eam

₆dixitque mihi rex et regina quae sedebat iuxta eum

usque ad quod tempus erit iter tuum et quando reverteris

et placuit ante vultum regis et misit me

et constitui ei tempus

₇et dixi regi si regi videtur bonum

epistulas det mihi ad duces regionis trans Flumen

ut transducant me donec veniam in Iudaeam

₈et epistulam ad Asaph custodem saltus regis

ut det mihi ligna et tegere possim portas turris domus

et muri civitatis

et domum quam ingressus fuero

et dedit mihi rex iuxta manum Dei mei bonam mecum

₉et veni ad duces regionis trans Flumen

dedique eis epistulas regis

miserat autem mecum rex principes militum et

equites

₁₀et audierunt Sanaballat Horonites et Tobias servus ammanites

et contristati sunt adflictione magna

quod venisset homo qui quaereret prosperitatem filiorum Israhel

₁₁et veni Hierusalem et eram ibi diebus tribus

₁₂et surrexi nocte ego et viri pauci mecum

et non indicavi cuiquam

quid Deus dedisset in corde meo ut facerem in Hierusalem

et iumentum non erat mecum nisi animal cui sedebam

₁₃et egressus sum per portam Vallis nocte

et ante fontem Draconis et ad portam Stercoris

et considerabam murum Hierusalem dissipatum

et portas eius consumptas igni

₁₄et transivi ad portam Fontis et ad aquaeductum Regis

et non erat locus iumento cui sedebam ut transiret

₁₅et ascendi per torrentem nocte et considerabam murum

et reversus veni ad portam Vallis et redii

₁₆magistratus autem nesciebant quo

abissem

aut quid ego facerem

sed et Iudaeis et sacerdotibus et optimatibus et magistratibus

et reliquis qui faciebant opus

usque ad id locorum nihil indicaveram

₁₇et dixi eis vos nostis adflictionem in qua sumus

quia Hierusalem deserta est

et portae eius consumptae sunt igni

venite et aedificemus muros Hierusalem

et non simus ultra obprobrium

₁₈et indicavi eis manum Dei mei quod esset bona mecum

et verba regis quae locutus est mihi

et aio surgamus et aedificemus

et confortatae sunt manus eorum in bono

₁₉audierunt autem Sanaballat Horonites

et Tobias servus ammanites et Gosem Arabs

et subsannaverunt nos et despexerunt dixeruntque

quae est haec res quam facitis

numquid contra regem vos rebellatis

₂₀et reddidi eis sermonem dixique ad eos

Deus caeli ipse nos iuvat et nos servi eius sumus

surgamus et aedificemus

vobis autem non est pars et iustitia et memoria in

Hierusalem