1et factus est sermo Domini ad me dicens
2fili hominis in medio domus exasperantis tu habitas
qui oculos habent ad videndum et non vident
et aures ad audiendum et non audiunt
quia domus exasperans est
3tu ergo fili hominis fac tibi vasa transmigrationis
et transmigrabis per diem coram eis
transmigrabis autem de loco tuo ad locum alterum in conspectu
eorum
si forte aspiciant quia domus exasperans est
4et efferes foras vasa tua quasi vasa transmigrantis
per diem in conspectu eorum
tu autem egredieris vespere coram eis sicut egreditur migrans
5ante oculos eorum perfodi tibi parietem
et egredieris per eum
6in conspectu eorum in umeris portaberis
in caligine effereris
faciem tuam velabis et non videbis terram
quia portentum dedi te domui Israhel
7feci ergo sicut praeceperat mihi
vasa mea protuli quasi vasa transmigrantis per diem
et vespere perfodi mihi parietem manu
in caligine egressus sum
et in umeris portatus in conspectu eorum
8et factus est sermo Domini ad me mane dicens
9fili hominis numquid non dixerunt ad te domus Israhel domus exasperans
quid tu facis
10dic ad eos haec dicit Dominus Deus
super ducem onus istud qui est in Hierusalem
et super omnem domum Israhel quae est in medio eorum
11dic ego portentum vestrum
quomodo feci sic fiet illis
in transmigrationem et captivitatem ibunt
12et dux qui est in medio eorum in umeris portabitur
in caligine egredietur parietem perfodient ut educant eum
facies eius operietur ut non videat oculo terram
13et extendam rete meum super illum
et capietur in sagena mea
et adducam eum in Babylonem in terram Chaldeorum
et ipsam non videbit ibique morietur
14et omnes qui circa eum sunt
praesidium eius et agmina eius dispergam in omnem ventum
et gladium evaginabo post eos
15et scient quia ego Dominus
quando dispersero illos in gentibus
et disseminavero eos in terris
16et relinquam ex eis viros paucos a gladio et fame et pestilentia
ut narrent omnia scelera eorum in gentibus
ad quas ingredientur
et scient quia ego Dominus
17et factus est sermo Domini ad me dicens
18fili hominis panem tuum in conturbatione comede
sed et aquam tuam in festinatione et maerore bibe
19et dices ad populum terrae haec dicit Dominus Deus
ad eos qui habitant in Hierusalem in terra Israhel
panem suum in sollicitudine comedent
et aquam suam in desolatione bibent
ut desoletur terra a multitudine sua
propter iniquitatem omnium qui habitant in ea
20et civitates quae nunc habitantur desolatae erunt terraque deserta
et scietis quia ego Dominus
21et factus est sermo Domini ad me dicens
22fili hominis quod est proverbium istud vobis in terra Israhel
dicentium
in longum differentur dies et peribit omnis visio
23ideo dic ad eos haec dicit Dominus Deus
quiescere faciam proverbium istud
neque vulgo dicetur ultra in Israhel
et loquere ad eos
quod adpropinquaverint dies et sermo omnis visionis
24non enim erit ultra omnis visio cassa
neque divinatio ambigua in medio filiorum Israhel
25quia ego Dominus loquar quodcumque locutus fuero verbum et fiet
non prolongabitur amplius
sed in diebus vestris domus exasperans
loquar verbum et faciam illud dicit Dominus Deus
26et factus est sermo Domini ad me dicens
27fili hominis ecce domus Israhel dicentium
visio quam hic videt in dies multos
et in tempora longa iste prophetat
28propterea dic ad eos haec dicit Dominus Deus
non prolongabitur ultra omnis sermo meus
verbum quod locutus fuero conplebitur dicit Dominus Deus
