LIBER EXODI 14

₁locutus est autem Dominus ad Mosen dicens

₂loquere filiis Israhel

reversi castrametentur e regione Phiahiroth

quae est inter Magdolum et mare contra Beelsephon

in conspectu eius castra ponetis super mare

₃dicturusque est Pharao super filiis Israhel

coartati sunt in terra conclusit eos desertum

₄et indurabo cor eius ac persequetur vos

et glorificabor in Pharao et in omni exercitu eius

scientque Aegyptii quia ego sum Dominus

feceruntque ita

₅et nuntiatum est regi Aegyptiorum quod fugisset populus

inmutatumque est cor Pharaonis et servorum eius super populo

et dixerunt quid voluimus facere

ut dimitteremus Israhel ne serviret nobis

₆iunxit ergo currum et omnem populum suum adsumpsit secum

₇tulitque sescentos currus electos

quicquid in Aegypto curruum fuit

et duces totius exercitus

₈induravitque Dominus cor Pharaonis regis Aegypti

et persecutus est filios Israhel

at illi egressi erant in manu excelsa

₉cumque persequerentur Aegyptii vestigia praecedentium

reppererunt eos in castris super mare

omnis equitatus et currus Pharaonis et universus exercitus

erant in Ahiroth contra Beelsephon

₁₀cumque adpropinquasset Pharao

levantes filii Israhel oculos viderunt Aegyptios post se

et timuerunt valde

clamaveruntque ad Dominum

₁₁et dixerunt ad Mosen

forsitan non erant sepulchra in Aegypto

ideo tulisti nos ut moreremur in solitudine

quid hoc facere voluisti ut educeres nos ex Aegypto

₁₂nonne iste est sermo quem loquebamur ad te in Aegypto dicentes

recede a nobis ut serviamus Aegyptiis

multo enim melius est servire eis quam mori in solitudine

₁₃et ait Moses ad populum nolite timere

state et videte magnalia Domini quae facturus est hodie

Aegyptios enim quos nunc videtis

nequaquam ultra videbitis usque in sempiternum

₁₄Dominus pugnabit pro vobis

et vos tacebitis

₁₅dixitque Dominus ad Mosen quid clamas ad me

loquere filiis Israhel ut proficiscantur

₁₆tu autem eleva virgam tuam

et extende manum super mare et divide illud

ut gradiantur filii Israhel in medio mari per siccum

₁₇ego autem indurabo cor Aegyptiorum ut persequantur vos

et glorificabor in Pharaone et in omni exercitu eius

in curribus et in equitibus illius

₁₈et scient Aegyptii quia ego sum Dominus

cum glorificatus fuero in Pharaone et in curribus atque in equitibus

eius

₁₉tollensque se angelus Dei qui praecedebat castra Israhel

abiit post eos

et cum eo pariter columna nubis priora dimittens post tergum

₂₀stetit inter castra Aegyptiorum et castra Israhel

et erat nubes tenebrosa et inluminans noctem

ut ad se invicem toto noctis tempore accedere non valerent

₂₁cumque extendisset Moses manum super mare

abstulit illud Dominus flante vento vehementi et urente tota nocte

et vertit in siccum divisaque est aqua

₂₂et ingressi sunt filii Israhel per medium maris sicci

erat enim aqua quasi murus a dextra

eorum et leva

₂₃persequentesque Aegyptii ingressi sunt post eos

omnis equitatus Pharaonis currus eius et equites per medium

maris

₂₄iamque advenerat vigilia matutina

et ecce respiciens Dominus super castra Aegyptiorum per columnam ignis

et nubis

interfecit exercitum eorum

₂₅et subvertit rotas curruum ferebanturque in profundum

dixerunt ergo Aegyptii fugiamus Israhelem

Dominus enim pugnat pro eis contra nos

₂₆et ait Dominus ad Mosen

extende manum tuam super mare

ut revertantur aquae ad Aegyptios super currus et equites eorum

₂₇cumque extendisset Moses manum contra mare

reversum est primo diluculo ad priorem locum

fugientibusque Aegyptiis occurrerunt aquae

et involvit eos Dominus in mediis fluctibus

₂₈reversaeque sunt aquae

et operuerunt currus et equites cuncti exercitus Pharaonis

qui sequentes ingressi fuerant mare

ne unus quidem superfuit ex eis

₂₉filii autem Israhel perrexerunt per medium sicci maris

et aquae eis erant quasi pro muro a dextris et a sinistris

₃₀liberavitque Dominus in die illo Israhel de manu

Aegyptiorum

₃₁et viderunt Aegyptios mortuos super litus maris

et manum magnam quam exercuerat Dominus contra eos

timuitque populus Dominum

et crediderunt Domino et Mosi servo eius