LIBER I MACCHABEORUM 6

₁et rex Antiochus perambulavit superiores regiones

et audivit esse civitatem Elymaidem in Perside nobilissimam

et copiosam in argento et auro

₂templumque in ea locuples valde

et illic velamina aurea et loricae et scuta

quae reliquit Alexander Philippi rex Macedo

qui regnavit primus in Graecia

₃et venit et quaerebat civitatem capere et praedare eam

et non potuit

quoniam innotuit sermo his qui erant in civitate

₄et insurrexerunt in proelium

et fugit inde et abiit cum tristitia magna

et reversus est Babyloniam

₅et venit qui nuntiaret ei in Perside

quia fugata sunt castra quae erant in terra Iuda

₆et quia abiit Lysias cum virtute forti in primis

et fugatus est a facie Iudaeorum

et invaluerunt armis et viribus et spoliis multis

quas ceperunt

₇et quia diruerunt abominationem quam aedificaverat super altare

quod erat in Hierusalem

et sanctificationem sicut prius circumdederunt muris excelsis

sed et Bethsuram civitatem suam

₈et factum est ut audivit rex sermones istos expavit

et commotus est valde

et decidit in lectum et incidit in languorem prae tristitia

quia non est factum sicut cogitabat

₉et erat illic dies multos

quia renovata est in eo tristitia magna et arbitratus est se mori

₁₀et vocavit omnes amicos suos et dixit illis

recessit somnus ab oculis meis

et concidi et corrui corde prae sollicitudine

₁₁et dixi in corde meo in quantam tribulationem deveni

et in quos fluctus tristitiae in qua nunc sum

qui iucundus eram et dilectus in potestate mea

₁₂nunc vero reminiscor malorum quae feci in Hierusalem

unde abstuli omnia spolia argentea et aurea

quae erant in ea

et misi auferri habitantes Iudaeam sine causa

₁₃cognovi ergo quia propterea invenerunt me mala ista

et ecce pereo tristitia magna in terra aliena

₁₄et vocavit Philippum unum de amicis suis

et praeposuit eum super universum regnum suum

₁₅et dedit ei diadema et stolam suam et anulum

ut adduceret Antiochum filium suum et nutriret eum et regnaret

₁₆et mortuus est illic Antiochus rex

anno centesimo quadragesimo et nono

₁₇et cognovit Lysias quoniam mortuus est rex

et constituit regnare Antiochum filium eius

quem nutrivit adulescentem

et vocavit nomen eius Eupator

₁₈et hii qui erant in arce concluserant Israhel in circuitu sanctorum

et quaerebant eis mala semper ad firmamentum gentium

₁₉et cogitavit Iudas disperdere eos

et convocavit universum populum ut obsiderent eos

₂₀et coirent simul

et obsederunt eos anno centesimo quinquagesimo

et fecerunt ballistas et machinas

₂₁et exierunt quidam ex eis qui obsidebantur

et adiunxerunt se illis aliqui ex impiis Israhel

₂₂et abierunt ad regem et dixerunt

quousque non facies iudicium et vindicas fratres nostros

₂₃nos decrevimus servire patri tuo

et ambulare in praeceptis eius et obsequi edictis eius

₂₄et filii populi nostri propter hoc abalienabantur se a

nobis

et quicumque inveniebantur ex nobis interficiebantur

et hereditates nostrae diripiebantur

₂₅et non ad nos tantum extenderunt manum

sed et in omnes fines nostros

₂₆et ecce adplicuerunt hodie ad arcem in Hierusalem occupare eam

et munitionem in Bethsuram munierunt

₂₇et nisi praeveneris eos velocius maiora quam haec facient

nec poteris obtinere eos

₂₈et iratus est rex ut audivit

et convocavit omnes amicos suos et principes exercitus sui

et eos qui super equites erant

₂₉sed et de regnis aliis et insulis et maritimis

venerunt ad eum exercitus conducticius

₃₀et erat numerus exercitus centum milia peditum

et viginti milia equitum

et elefanti triginta duo docti ad proelium

₃₁et venerunt per Idumeam et adplicuerunt ad Bethsuram

et pugnaverunt dies multos et fecerunt machinas

et exierunt et succenderunt eas igni et pugnaverunt viriliter

₃₂et recessit Iudas ab arce

et admovit castra ad Bethzacara

contra castra regis

₃₃et surrexit ante lucem

et concitavit exercitus impetum contra viam Bethzacara

et conparaverunt se exercitus in proelium et tubis cecinerunt

₃₄et elefantis ostenderunt sanguinem uvae et mori

ad acuendos eos in proelium

₃₅et diviserunt bestias per legiones

et adstiterunt singulis elefantis mille viri in loricis concatenatis

et galeae aereae in capitibus eorum

et quingenti equites ordinati unicuique bestiae electi erant

₃₆hii ante tempus ubicumque erat bestia erant

et quocumque ibat ibant non discedebant ab ea

₃₇sed et turres ligneas super eos firmae protegentes

super singulas bestias

et super eas machinae

et super singulas viri virtutis triginta duo qui pugnabant desuper

et intus magister bestiae

₃₈et residuum equitatum hinc et inde statuit in duas partes tubis

et exercitum commovere et perurguere

constipati in legionibus eius

₃₉et ut refulsit sol in clypeos aureos et aereos

resplenduerunt montes ab eis

resplenduerunt sicut lampades ignis

₄₀et distincta est pars exercitus regis per montes excelsos

et alii per loca humilia

et ibant caute et ordinate

₄₁et commovebantur omnes inhabitantes a voce multitudinis eorum

et incessu turbae et conlisionis armorum

erat enim exercitus magnus valde et fortis

₄₂et adpropiavit Iudas et exercitus eius in proelium

et ceciderunt de exercitu regis sescenti viri

₄₃et vidit Eleazar filius Saura unam de bestiis loricatam loricis regis

et erat eminens super ceteras bestias

et visum est ei quod in ea esset rex

₄₄et dedit se ut liberaret populum suum

et adquireret sibi nomen aeternum

₄₅et cucurrit ad eam audaciter in medio legionis

interficiens a dextris et a sinistris

et cadebant ab eo huc et illuc

₄₆et ivit sub pedes elefanti

et subposuit ei et occidit eum

et cecidit in terram super ipsum et mortuus est illic

₄₇et videntes virtutem regis et impetum exercitus eius

deverterunt ab eis

₄₈castra autem regis ascenderunt contra eos in Hierusalem

et adplicuit castra rex ad Iudaeam et montem

Sion

₄₉et fecit pacem cum his qui erant in Bethsuram

et exierunt de civitate quia non erant eis ibi alimenta conclusis

quia sabbata erant terrae

₅₀et conprehendit rex Bethsuram

et constituit illic custodiam servare eam

₅₁et convertit castra ad locum sanctificationis dies multos

et statuit illic ballistas et machinas et ignis iacula

et tormenta ad lapides iactandos et spicula

et scorpios ad mittendas sagittas et fundibula

₅₂fecerunt autem et ipsi machinas adversus machinas eorum

et pugnaverunt dies multos

₅₃escae autem non erant in civitate eo quod septimus annus esset

et qui remanserant in Iudaea de gentibus

consumpserant reliquias eorum quae repositae fuerant

₅₄et remanserunt in sanctis viri pauci quoniam obtinuerat eos fames

et dispersi sunt unusquisque in locum suum

₅₅et audivit Lysias quod Philippus

quem constituit rex Antiochus cum adhuc viveret

et nutriret Antiochum filium suum ut regnaret

₅₆et reversus esset a Perside et Media

et exercitus qui abierat cum ipso

et quia quaerit suscipere regni negotia

₅₇festinavit ire et dicere ad regem et duces exercitus

deficimus cotidie et esca nobis modica est

et locus quem obsidemus est munitus

et incumbit nobis ordinare de regno

₅₈nunc itaque demus dextras hominibus istis

et faciamus cum illis pacem et cum omni gente eorum

₅₉et constituamus illis ut ambulent in legitimis suis sicut prius

propter legitima enim ipsorum quae despeximus

irati sunt et fecerunt omnia haec

₆₀et placuit sermo in conspectu regis et principum

et misit ad eos pacem facere et receperunt illam

₆₁et iuravit illis rex et principes et exierunt de munitione

₆₂et intravit rex montem Sion et vidit munitionem loci

et rupit ius iuramenti quod iuravit

et mandavit destruere murum in gyro

₆₃et discessit festinanter et reversus est Antiochiam

et invenit Philippum dominantem civitati

et pugnavit adversus eum et occupavit civitatem