VERBA DIERUM I 17

₁cum autem habitaret David in domo sua dixit ad Nathan prophetam

ecce ego habito in domo cedrina

arca autem foederis Domini sub pellibus est

₂et ait Nathan ad David

omnia quae in corde tuo sunt fac Deus enim tecum est

₃igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan dicens

₄vade et loquere David servo meo

haec dicit Dominus non aedificabis tu mihi domum ad habitandum

₅neque enim mansi in domo

ex eo tempore quo eduxi Israhel

usque ad hanc diem

sed fui semper mutans loca tabernaculi

et in tentorio

₆manens cum omni Israhel

numquid locutus sum saltim uni iudicum Israhel

quibus praeceperam ut pascerent populum meum

et dixi quare non aedificastis mihi domum cedrinam

₇nunc itaque sic loqueris ad servum meum David

haec dicit Dominus exercituum

ego tuli te cum in pascuis sequereris gregem

ut esses dux populi mei Israhel

₈et fui tecum quocumque perrexisti

et interfeci omnes inimicos tuos coram te

fecique tibi nomen quasi unius magnorum qui celebrantur in terra

₉et dedi locum populo meo Israhel

plantabitur et habitabit in eo et ultra non commovebitur

nec filii iniquitatis adterent eos sicut a principio

₁₀ex diebus quibus dedi iudices populo meo Israhel

et humiliavi universos inimicos tuos

adnuntio ergo tibi

quod aedificaturus sit domum tibi Dominus

₁₁cumque impleveris dies tuos ut vadas ad patres tuos

suscitabo semen tuum post te quod erit de filiis tuis

et stabiliam regnum eius

₁₂ipse aedificabit mihi domum

et firmabo solium eius usque in aeternum

₁₃ego ero ei in patrem et ipse erit mihi in filium

et misericordiam meam non auferam ab eo

sicut abstuli ab eo qui ante te fuit

₁₄et statuam eum in domo mea et in regno meo usque in sempiternum

et thronus eius erit firmissimus in perpetuum

₁₅iuxta omnia verba haec et iuxta universam visionem istam

sic locutus est Nathan ad David

₁₆cumque venisset rex David et sedisset coram Domino dixit

quis ego sum Domine Deus et quae domus mea

ut praestares mihi talia

₁₇sed et hoc parum visum est in conspectu tuo

ideoque locutus es super domum servi tui etiam in futurum

et fecisti me spectabilem super omnes homines

Domine Deus meus

₁₈quid ultra addere potest David

cum ita glorificaveris servum tuum et cognoveris eum

₁₉Domine propter famulum tuum

iuxta cor tuum fecisti omnem magnificentiam hanc

et nota esse voluisti universa magnalia

₂₀Domine non est similis tui et non est alius deus absque te

ex omnibus quos audivimus auribus nostris

₂₁quis autem est alius ut populus

tuus Israhel

gens una in terra ad quam perrexit Deus

ut liberaret et faceret populum sibi

et magnitudine sua atque terroribus eiceret nationes a

facie eius

quem de Aegypto liberarat

₂₂et posuisti populum tuum Israhel tibi in populum usque in aeternum

et tu Domine factus es Deus eius

₂₃nunc igitur Domine

sermo quem locutus es famulo tuo et super domum eius

confirmetur in perpetuum

et fac sicut locutus es

₂₄permaneatque et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum

et dicatur Dominus exercituum Deus Israhel

et domus David servi eius permanens coram eo

₂₅tu enim Domine Deus meus revelasti auriculam servi tui

ut aedificares ei domum

et idcirco invenit servus tuus fiduciam ut oret coram te

₂₆nunc ergo Domine tu es Deus

et locutus es ad servum tuum tanta beneficia

₂₇et coepisti benedicere domui servi tui ut sit semper coram te

te enim Domine benedicente benedicta erit in perpetuum