HIEREMIAS PROPHETA 2

₁et factum est verbum Domini ad me dicens

₂vade et clama in auribus Hierusalem dicens haec dicit Dominus

recordatus sum tui miserans adulescentiam tuam

et caritatem disponsationis tuae

quando secuta me es in deserto in terra quae non

seminatur

₃sanctus Israhel Domino primitiae frugum eius

omnes qui devorant eum delinquunt

mala venient super eos dicit Dominus

₄audite verbum Domini domus Iacob

et omnes cognationes domus Israhel

₅haec dicit Dominus

quid invenerunt patres vestri in me iniquitatis

quia elongaverunt a me

et ambulaverunt post vanitatem et vani facti sunt

₆et non dixerunt ubi est Dominus

qui ascendere nos fecit de terra Aegypti

qui transduxit nos per desertum

per terram inhabitabilem et inviam

per terram sitis et imaginem mortis

per terram in qua non ambulavit vir neque habitavit homo

₇et induxi vos in terram Carmeli

ut comederetis fructum eius et optima illius

et ingressi contaminastis terram meam

et hereditatem meam posuistis in abominationem

₈sacerdotes non dixerunt ubi est Dominus

et tenentes legem nescierunt me

et pastores praevaricati sunt in me

et prophetae prophetaverunt in Baal et idola secuti sunt

₉propterea adhuc iudicio contendam vobiscum ait Dominus

et cum filiis vestris disceptabo

₁₀transite ad insulas Cetthim et videte

et in Cedar mittite et considerate vehementer

et videte si factum est huiuscemodi

₁₁si mutavit gens deos et certe ipsi non sunt dii

populus vero meus mutavit Gloriam suam in idolum

₁₂obstupescite caeli super hoc

et portae eius desolamini vehementer dicit Dominus

₁₃duo enim mala fecit populus meus

me dereliquerunt fontem aquae vivae

ut foderent sibi cisternas

cisternas dissipatas quae continere non valent aquas

₁₄numquid servus est Israhel aut vernaculus

quare ergo est factus in praedam

₁₅super eum rugierunt leones et dederunt vocem suam

posuerunt terram eius in solitudinem

civitates eius exustae sunt et non est qui habitet in eis

₁₆filii quoque Memfeos et Tafnes constupraverunt te usque ad

verticem

₁₇numquid non istud factum est tibi

quia dereliquisti Dominum Deum tuum

eo tempore quo ducebat te per viam

₁₈et nunc quid tibi vis in via Aegypti ut bibas aquam turbidam

et quid tibi cum via Assyriorum ut bibas aquam Fluminis

₁₉arguet te malitia tua et aversio tua increpabit te

scito et vide quia malum et amarum est

reliquisse te Dominum Deum tuum

et non esse timorem mei apud te dicit Dominus Deus exercituum

₂₀a saeculo confregisti iugum meum rupisti vincula mea

et dixisti non serviam

in omni enim colle sublimi

et sub omni ligno frondoso tu prosternebaris meretrix

₂₁ego autem plantavi te vineam electam omne semen verum

quomodo ergo conversa es in pravum vinea aliena

₂₂si laveris te nitro et multiplicaveris tibi herbam borith

maculata es in iniquitate tua coram me dicit Dominus Deus

₂₃quomodo dicis non sum polluta post Baalim non ambulavi

vide vias tuas in convalle scito quid feceris

cursor levis explicans vias tuas

₂₄onager adsuetus in solitudine

in desiderio animae suae adtraxit ventum amoris sui

nullus avertet eam

omnes qui quaerunt eam non deficient

in menstruis eius invenient eam

₂₅prohibe pedem tuum a nuditate et guttur tuum a siti

et dixisti desperavi nequaquam faciam

adamavi quippe alienos et post eos ambulabo

₂₆quomodo confunditur fur quando deprehenditur

sic confusi sunt domus Israhel ipsi et reges eorum

principes et sacerdotes et prophetae eorum

₂₇dicentes ligno pater meus es tu et lapidi tu me genuisti

verterunt ad me tergum et non faciem

et in tempore adflictionis suae dicent surge et libera nos

₂₈ubi sunt dii tui quos fecisti tibi

surgant et liberent te in tempore adflictionis tuae

secundum numerum quippe civitatum tuarum erant dii tui Iuda

₂₉quid vultis mecum iudicio contendere

omnes dereliquistis me dicit Dominus

₃₀frustra percussi filios vestros disciplinam non receperunt

devoravit gladius vester prophetas vestros

quasi leo vastator

₃₁generatio vestra

videte verbum Domini

numquid solitudo factus sum Israheli aut terra serotina

quare ergo dixit populus meus

recessimus non veniemus ultra ad te

₃₂numquid obliviscitur virgo ornamenti sui

sponsa fasciae pectoralis suae

populus vero meus oblitus est mei diebus innumeris

₃₃quid niteris bonam ostendere viam tuam ad quaerendam dilectionem

quae insuper et malitias tuas docuisti vias tuas

₃₄et in alis tuis inventus est sanguis animarum pauperum et innocentium

non in fossis inveni eos sed in omnibus quae supra memoravi

₃₅et dixisti absque peccato et innocens ego sum

et propterea avertatur furor tuus a me

ecce ego iudicio contendam tecum eo quod dixeris non peccavi

₃₆quam vilis es facta nimis iterans vias tuas

et ab Aegypto confunderis sicut confusa es ab Assur

₃₇nam et ab ista egredieris et manus tuae erunt super caput tuum

quoniam obtrivit Dominus confidentiam tuam

et nihil habebis prosperum