LIBER EZRAE IIII 6

₇Et respondi et dixi: Quae erit separatio temporum, aut quando prioris finis aut sequentis initium? ₈Et dixit ad me: Ab Abraham usque ad Abraham, quoniam ab eo natus est Iacob et Esau, manus enim Iacob tenebat ab initio calcaneum Esau. ₉Finis enim huius saeculi Esau, et principium sequentis Iacob. ₁₀Finis enim hominis calcaneum et principium hominis manus, inter calcaneum et manum aliud noli quaerere, Ezra.

₁₁Et respondi et dixi: O dominator domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, ₁₂ut demonstres servo tuo finem signorum tuorum, quorum ex parte mihi demonstrasti nocte praecedente. ₁₃Et respondit et dixit ad me: Surge super pedes tuos et audies vocem plenissimam sonus. ₁₄Et erit, si commotione commovebitur locus, in quo stas super eum, ₁₅in eo cum loqueretur, tu non expaveas, quoniam de fine verbum. Et fundamenta terrae intellegetur, ₁₆quoniam de ipsis sermo, tremescet et commovebitur; scit enim, quoniam finem eorum oportet commutari. ₁₇Et factum est cum audissem, et surrexi super pedes meos et audivi, et ecce vox loquens, et sonus eius sicut sonus aquarum multarum.

₁₈Et dixit: Ecce dies veniunt, et erit quando adpropinquare incipio, ut visitem habitantes in terram, ₁₉et quando inquirere incipiam ab eis qui iniuste nocuerunt iniustitia sua, et quando suppleta fuerit humilitas Sion, ₂₀et cum supersignabitur saeculum quod incipiet pertransire, haec signa faciam: Libri aperientur ante faciem firmamenti et omnes videbunt simul, ₂₁et anniculi infantes loquentur vocibus suis, et praegnantes inmaturos parient infantes trium et quattuor mensuum et vivent et scirtabuntur, ₂₂et subito apparebunt seminata loca non seminata, et plena promptuaria subito invenientur vacua, ₂₃et tuba canet cum sono, quam cum omnes audierint subito expavescent. ₂₄Et erit in illo tempore, debellabunt amici amicos ut inimici, et expavescet terra cum his qui inhabitant in eam, et venae fontium stabunt ut non decurrant in horis tribus. ₂₅Et erit, omnis qui derelictus fuerit ex omnibus istis quibus praedixi tibi, ipse salvabitur et videbit salutare meum et finem saeculi mei. ₂₆Et videbunt qui recepti sunt homines, qui mortem non gustaverunt a nativitate sua, et mutabitur cor inhabitantium et convertetur in sensum alium. ₂₇Delebitur enim malum et extinguetur dolus. ₂₈Florebit autem fides et vincetur corruptela, et ostendebitur veritas quae sine fructu fuit tantis temporibus.

₂₉Et factum est cum loqueretur mihi, et ecce paulatim movebatur locus super quem stabam super eum. ₃₀Et dixit ad me: Haec veni tibi ostendere et venturae nocti. ₃₁Si ergo iterum rogaveris et iterum ieiunaveris septem diebus, iterum tibi renuntiabo horum maiora per diem, ₃₂quoniam auditu audita est vox tua apud Altissimum. Vidit enim Fortis directionem tuam et providit pudicitiam quam a iuventute tua habuisti. ₃₃Et propter hoc misit me demonstrare tibi haec omnia et dicere tibi: Confide et noli timere, ₃₄et noli festinare in prioribus temporibus cogitare vana, ut non properes a novissimis temporibus.

₃₅Et factum est post haec, et flevi iterum et similiter ieiunavi septem diebus, ut suppleam tres ebdomadas quae dictae sunt mihi. ₃₆Et factum est in octava nocte, et cor meum iterato turbabatur in me et coepi loqui coram Altissimo. ₃₇Inflammabatur enim spiritus meus valde et anima mea anxiabatur.

₃₈Et dixi: O Domine, loquens locutus es ab initio creaturae in primo die dicens: Fiat caelum et terra, et tuum verbum opus perfecit. ₃₉Et erat tunc spiritus volans, et tenebrae circumferebantur et silentium, sonus vocis hominis nondum erat abs te. ₄₀Tunc dixisti de thesauris tuis proferri lumen quod luminis, ut apparerent tunc opera tua. ₄₁Et in die secundo iterum creasti spiritum firmamenti et imperasti ei, ut divideret et divisionem faceret inter aquas, ut pars quidem sursum recederet, pars vero deorsum maneret. ₄₂Et tertio die imperasti aquis congregari in septima parte terrae, sex vero partes siccasti et conservasti, ut ex his sint coram te ministrantia seminata adeo et culta. ₄₃Verbum enim tuum processit, et opus statim fiebat. ₄₄Processit enim subito fructus multitudinis inmensus et concupiscentia gustus multiformis et flores colore inimitabili et odores odoramentis investigabiles. Et die tertio haec facta sunt. ₄₅Quarta autem die imperasti fieri solis splendorem, lunae lumen, stellarum dispositionem, ₄₆et imperasti eis, ut deservirent futuro plasmato homini. ₄₇Quinto autem die dixisti septimae parti ubi erat aqua congregata, ut procrearet animalia, volatilia et pisces, et ita fiebat ₄₈aqua muta et sine anima, quod ei iubebatur, animalia faciens, ut ex hoc mirabilia tua nationes enarrent. ₄₉Et tunc conservasti duas animas, nomen uni vocasti Enoch et nomen secundi vocasti Leviathan. ₅₀Et separasti ea ab alterutro; non enim poterat septima pars ubi erat aqua congregata capere ea. ₅₁Et dedisti Enoch unam partem quae siccata est tertio die, ut inhabitet in ea, ubi sunt montes mille. ₅₂Leviathae autem dedisti septimam partem humidam. Et servasti ea, ut fiant in devorationem quibus vis et quando vis. ₅₃Sexto autem die imperasti terrae, ut crearet coram te iumenta et bestias et reptilia, ₅₄et super his Adam, quem constituisti ducem super omnibus factis quae fecisti, et ex eo educimur nos omnes quem elegisti populum. ₅₅Haec autem omnia dixi coram te, Domine, quoniam dixisti quia propter nos creasti primogenitum saeculum. ₅₆Residuas autem gentes ab Adam natas dixisti eas nihil esse, et quoniam salivae adsimilatae sunt, et sicut stillicidium de vaso similasti abundantiam eorum. ₅₇Et nunc, Domine, ecce istae gentes quae in nihilum deputatae sunt dominari nostri et devorare nos. ₅₈Nos autem populus tuus quem vocasti primogenitum, unigenitum, aemulatorem, carissimum, traditi sumus in manibus eorum. ₅₉Et si propter nos creatum est saeculum, quare non hereditatem possidemus nostrum saeculum? Usquequo haec?