PSALMI 57

₂Εἰ ἀληθῶς ἄρα δικαιοσύνην λαλεῖτε;

εὐθεῖα κρίνετε, οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων;

₃καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίας ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ,

ἀδικίαν αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν.

₄ἀπηλλοτριώθησαν οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ μήτρας,

ἐπλανήθησαν ἀπὸ γαστρός, ἐλάλησαν ψεύδη.

₅θυμὸς αὐτοῖς κατὰ τὴν ὁμοίωσιν τοῦ ὄφεως,

ὡσεὶ ἀσπίδος κωφῆς καὶ βυούσης τὰ ὦτα αὐτῆς,

₆ἥτις οὐκ εἰσακούσεται φωνὴν ἐπᾳδόντων

φαρμάκου τε φαρμακευομένου παρὰ σοφοῦ.

₇ὁ θεὸς συνέτριψεν τοὺς ὀδόντας αὐτῶν ἐν τῷ στόματι αὐτῶν,

τὰς μύλας τῶν λεόντων συνέθλασεν κύριος.

₈ἐξουδενωθήσονται ὡς ὕδωρ διαπορευόμενον·

ἐντενεῖ τὸ τόξον αὐτοῦ, ἕως οὗ ἀσθενήσουσιν.

₉ὡσεὶ κηρὸς ὁ τακεὶς ἀνταναιρεθήσονται·

ἐπέπεσε πῦρ, καὶ οὐκ εἶδον τὸν ἥλιον.

₁₀πρὸ τοῦ συνιέναι τὰς ἀκάνθας ὑμῶν τὴν ῥάμνον,

ὡσεὶ ζῶντας ὡσεὶ ἐν ὀργῇ καταπίεται ὑμᾶς.

₁₁εὐφρανθήσεται δίκαιος, ὅταν ἴδῃ ἐκδίκησιν ἀσεβῶν·

τὰς χεῖρας αὐτοῦ νίψεται ἐν τῷ αἵματι τοῦ ἁμαρτωλοῦ.

₁₂καὶ ἐρεῖ ἄνθρωπος Εἰ ἄρα ἔστιν καρπὸς τῷ δικαίῳ,

ἄρα ἐστὶν ὁ θεὸς κρίνων αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ.