PSALMI 137

Ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου,

ὅτι ἤκουσας τὰ ῥήματα τοῦ στόματός μου,

καὶ ἐναντίον ἀγγέλων ψαλῶ σοι.

₂προσκυνήσω πρὸς ναὸν ἅγιόν σου

καὶ ἐξομολογήσομαι τῷ ὀνόματί σου

ἐπὶ τῷ ἐλέει σου καὶ τῇ ἀληθείᾳ σου,

ὅτι ἐμεγάλυνας ἐπὶ πᾶν ὄνομα τὸ λόγιόν σου.

₃ἐν ᾗ ἂν ἡμέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε, ταχὺ ἐπάκουσόν μου·

πολυωρήσεις με ἐν ψυχῇ μου ἐν δυνάμει.

₄ἐξομολογησάσθωσάν σοι, κύριε, πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς,

ὅτι ἤκουσαν πάντα τὰ ῥήματα τοῦ στόματός σου,

₅καὶ ᾀσάτωσαν ἐν ταῖς ὁδοῖς κυρίου,

ὅτι μεγάλη ἡ δόξα κυρίου,

₆ὅτι ὑψηλὸς κύριος καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορᾷ

καὶ τὰ ὑψηλὰ ἀπὸ μακρόθεν γινώσκει.

₇ἐὰν πορευθῶ ἐν μέσῳ θλίψεως, ζήσεις με·

ἐπ᾽ ὀργὴν ἐχθρῶν μου ἐξέτεινας χεῖρά σου,

καὶ ἔσωσέν με ἡ δεξιά σου.

₈κύριος ἀνταποδώσει ὑπὲρ ἐμοῦ.

κύριε, τὸ ἔλεός σου εἰς τὸν αἰῶνα,

τὰ ἔργα τῶν χειρῶν σου μὴ παρῇς.