1νυνὶ δὲ κατεγέλασάν μου, ἐλάχιστοι νῦν νουθετοῦσίν με ἐν μέρει,* ὧν ἐξουδένουν πατέρας αὐτῶν,‡ οὓς οὐχ ἡγησάμην εἶναι ἀξίους κυνῶν τῶν ἐμῶν νομάδων.
2καί γε ἰσχὺς χειρῶν αὐτῶν ἵνα τί μοι;* ἐπ᾽ αὐτοὺς ἀπώλετο συντέλεια
3ἐν ἐνδείᾳ καὶ λιμῷ ἄγονος·* οἱ φεύγοντες ἄνυδρον ἐχθὲς συνοχὴν καὶ ταλαιπωρίαν,
4οἱ περικλῶντες ἅλιμα ἐπὶ ἠχοῦντι,‡ οἵτινες ἅλιμα ἦν αὐτῶν τὰ σῖτα, ἄτιμοι δὲ καὶ πεφαυλισμένοι, ἐνδεεῖς παντὸς ἀγαθοῦ, οἳ καὶ ῥίζας ξύλων ἐμασῶντο ὑπὸ λιμοῦ μεγάλου.
5ἐπανέστησάν μοι κλέπται,
6ὧν οἱ οἶκοι αὐτῶν ἦσαν τρῶγλαι πετρῶν·
7ἀνὰ μέσον εὐήχων βοήσονται·‡ οἳ ὑπὸ φρύγανα ἄγρια διῃτῶντο,
8ἀφρόνων υἱοὶ καὶ ἀτίμων ὄνομα καὶ κλέος ἐσβεσμένον ἀπὸ γῆς.
9νυνὶ δὲ κιθάρα ἐγώ εἰμι αὐτῶν, καὶ ἐμὲ θρύλημα ἔχουσιν·
10ἐβδελύξαντο δέ με ἀποστάντες μακράν, ἀπὸ δὲ προσώπου μου οὐκ ἐφείσαντο πτύελον.
11ἀνοίξας γὰρ φαρέτραν αὐτοῦ ἐκάκωσέν με,* καὶ χαλινὸν τοῦ προσώπου μου ἐξαπέστειλαν.
12ἐπὶ δεξιῶν βλαστοῦ ἐπανέστησαν,* πόδα αὐτῶν ἐξέτειναν καὶ ὡδοποίησαν ἐπ᾽ ἐμὲ τρίβους ἀπωλείας αὐτῶν.
13ἐξετρίβησαν τρίβοι μου,‡ ἐξέδυσεν γάρ μου τὴν στολήν·
14βέλεσιν αὐτοῦ κατηκόντισέν με, κέχρηταί μοι ὡς βούλεται, ἐν ὀδύναις πέφυρμαι.
15ἐπιστρέφονται δέ μου αἱ ὀδύναι, ᾤχετό μου ἡ ἐλπὶς ὥσπερ πνεῦμα καὶ ὥσπερ νέφος ἡ σωτηρία μου.
16καὶ νῦν ἐπ᾽ ἐμὲ ἐκχυθήσεται ἡ ψυχή μου,‡ ἔχουσιν δέ με ἡμέραι ὀδυνῶν·
17νυκτὶ δέ μου τὰ ὀστᾶ συγκέκαυται, τὰ δὲ νεῦρά μου διαλέλυται.
18ἐν πολλῇ ἰσχύι ἐπελάβετό μου τῆς στολῆς,* ὥσπερ τὸ περιστόμιον τοῦ χιτῶνός μου περιέσχεν με.‡
19ἥγησαι δέ με ἴσα πηλῷ, ἐν γῇ καὶ σποδῷ μου ἡ μερίς·
20κέκραγα δὲ πρὸς σὲ καὶ οὐκ εἰσακούεις μου,* ἔστησαν καὶ κατενόησάν με·‡
21ἐπέβης δέ μοι ἀνελεημόνως, χειρὶ κραταιᾷ με ἐμαστίγωσας·
22ἔταξας δέ με ἐν ὀδύναις* καὶ ἀπέρριψάς με ἀπὸ σωτηρίας.‡
23οἶδα γὰρ ὅτι θάνατός με ἐκτρίψει· οἰκία γὰρ παντὶ θνητῷ γῆ.
24εἰ γὰρ ὄφελον δυναίμην ἐμαυτὸν χειρώσασθαι, ἢ δεηθείς γε ἑτέρου, καὶ ποιήσει μοι τοῦτο.
25ἐγὼ δὲ ἐπὶ παντὶ ἀδυνάτῳ ἔκλαυσα, ἐστέναξα δὲ ἰδὼν ἄνδρα ἐν ἀνάγκαις.
26ἐγὼ δὲ ἐπέχων ἀγαθοῖς, ἰδοὺ συνήντησάν μοι μᾶλλον ἡμέραι κακῶν.
27ἡ κοιλία μου ἐξέζεσεν καὶ οὐ σιωπήσεται,* προέφθασάν με ἡμέραι πτωχείας.‡
28στένων πεπόρευμαι ἄνευ φιμοῦ, ἕστηκα δὲ ἐν ἐκκλησίᾳ κεκραγώς.
29ἀδελφὸς γέγονα σειρήνων, ἑταῖρος δὲ στρουθῶν.
30τὸ δὲ δέρμα μου ἐσκότωται μεγάλως, τὰ δὲ ὀστᾶ μου ἀπὸ καύματος.
31ἀπέβη δὲ εἰς πάθος μου ἡ κιθάρα, ὁ δὲ ψαλμός μου εἰς κλαυθμὸν ἐμοί.
