ISAIAS PROPHETA 63

₁quis est iste qui venit de Edom tinctis vestibus de Bosra

iste formonsus in stola sua gradiens in multitudine fortitudinis suae

ego qui loquor iustitiam et propugnator sum ad salvandum

₂quare ergo rubrum est indumentum tuum

et vestimenta tua sicut calcantium in torculari

₃torcular calcavi solus et de gentibus non est vir mecum

calcavi eos in furore meo et conculcavi eos in ira mea

et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea

et omnia indumenta mea inquinavi

₄dies enim ultionis in corde meo

annus redemptionis meae venit

₅circumspexi et non erat auxiliator

quaesivi et non fuit qui adiuvaret

et salvavit mihi brachium meum

et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi

₆et conculcavi populos in furore meo

et inebriavi eos in indignatione mea

et detraxi in terra virtutem eorum

₇miserationum Domini recordabor

laudem Domini super omnibus quae reddidit nobis Dominus

et super multitudinem bonorum domui Israhel

quae largitus est eis

secundum indulgentiam suam

et secundum multitudinem misericordiarum suarum

₈et dixit verumtamen populus meus est filii non negantes

et factus est eis salvator

₉in omni tribulatione eorum non est tribulatus

et angelus faciei eius salvavit eos

in dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos

et portavit eos et levavit eos cunctis diebus saeculi

₁₀ipsi autem ad iracundiam provocaverunt

et adflixerunt spiritum Sancti eius

et conversus est eis in inimicum et ipse debellavit eos

₁₁et recordatus est dierum saeculi Mosi populi sui

ubi est qui eduxit eos de mari cum pastoribus gregis sui

ubi est qui posuit in medio eius spiritum Sancti sui

₁₂qui eduxit ad dexteram Mosen brachio maiestatis suae

qui scidit aquas ante eos ut faceret sibi nomen sempiternum

₁₃qui duxit eos per abyssos

quasi equum in deserto non inpingentem

₁₄quasi animal in campo descendens spiritus Domini ductor eius fuit

sic adduxisti populum tuum ut faceres tibi nomen gloriae

₁₅adtende de caelo

et vide de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae

ubi est zelus tuus et fortitudo tua

multitudo viscerum tuorum et miserationum tuarum

super me continuerunt se

₁₆tu enim pater noster et Abraham nescivit nos

et Israhel ignoravit nos

tu Domine pater noster redemptor noster a saeculo nomen tuum

₁₇quare errare nos fecisti Domine de viis tuis

indurasti cor nostrum ne timeremus te

convertere propter servos tuos tribus hereditatis tuae

₁₈quasi nihilum possederunt populum sanctum tuum hostes nostri

conculcaverunt sanctificationem tuam

₁₉facti sumus quasi in principio cum non dominareris nostri

neque invocaretur nomen tuum super nos