LIBER IOB 29

₁addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

₂quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos

secundum dies quibus Deus custodiebat me

₃quando splendebat lucerna eius super caput meum

et ad lumen eius ambulabam in tenebris

₄sicut fui in diebus adulescentiae meae

quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

₅quando erat Omnipotens mecum

et in circuitu meo pueri mei

₆quando lavabam pedes meos butyro

et petra fundebat mihi rivos olei

₇quando procedebam ad portam civitatis

et in platea parabant cathedram mihi

₈videbant me iuvenes et abscondebantur

et senes adsurgentes stabant

₉principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

₁₀vocem suam cohibebant duces

et lingua eorum gutturi suo adherebat

₁₁auris audiens beatificabat me

et oculus videns testimonium reddebat mihi

₁₂quod liberassem pauperem vociferantem

et pupillum cui non esset adiutor

₁₃benedictio perituri super me veniebat

et cor viduae consolatus sum

₁₄iustitia indutus sum

et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

₁₅oculus fui caeco et pes claudo

₁₆pater eram pauperum

et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

₁₇conterebam molas iniqui

et de dentibus illius auferebam praedam

₁₈dicebamque in nidulo meo moriar

et sicut palma multiplicabo dies

₁₉radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

₂₀gloria mea semper innovabitur

et arcus meus in manu mea instaurabitur

₂₁qui me audiebant expectabant sententiam

et intenti tacebant ad consilium meum

₂₂verbis meis addere nihil audebant

et super illos stillabat eloquium meum

₂₃expectabant me sicut pluviam

et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

₂₄si quando ridebam ad eos non credebant

et lux vultus mei non cadebat in terram

₂₅si voluissem ire ad eos sedebam primus

cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram

tamen maerentium consolator