LIBER EXODI 10

₁et dixit Dominus ad Mosen ingredere ad Pharao

ego enim induravi cor eius et servorum illius

ut faciam signa mea haec in eo

₂et narres in auribus filii tui et nepotum tuorum

quotiens contriverim Aegyptios et signa mea fecerim in eis

et sciatis quia ego Dominus

₃introierunt ergo Moses et Aaron ad Pharaonem

et dixerunt ad eum

haec dicit Dominus Deus Hebraeorum

usquequo non vis subici mihi

dimitte populum meum ut sacrificet mihi

₄sin autem resistis et non vis dimittere eum

ecce ego inducam cras lucustam in fines tuos

₅quae operiat superficiem terrae

nec quicquam eius appareat

sed comedatur quod residuum fuit grandini

conrodet enim omnia ligna quae germinant in agris

₆et implebunt domos tuas et servorum tuorum et omnium Aegyptiorum

quantam non viderunt patres tui et avi

ex quo orti sunt super terram usque in praesentem diem

avertitque se et egressus est a Pharaone

₇dixerunt autem servi Pharaonis ad eum

usquequo patiemur hoc scandalum

dimitte homines ut sacrificent Domino Deo suo

nonne vides quod perierit Aegyptus

₈revocaveruntque Mosen et Aaron ad Pharaonem

qui dixit eis ite sacrificate Domino Deo vestro

quinam sunt qui ituri sunt

₉ait Moses cum parvulis nostris et senibus pergemus

cum filiis et filiabus cum ovibus et armentis

est enim sollemnitas Domini nostri

₁₀et respondit sic Dominus sit vobiscum

quomodo ego dimittam vos et parvulos vestros

cui dubium est quod pessime cogitetis

₁₁non fiet ita

sed ite tantum viri et sacrificate Domino

hoc enim et ipsi petistis

statimque eiecti sunt de conspectu Pharaonis

₁₂dixit autem Dominus ad Mosen

extende manum tuam super terram Aegypti

ad lucustam ut ascendat super eam

et devoret omnem herbam quae residua fuit grandini

₁₃extendit Moses virgam super terram Aegypti

et Dominus induxit ventum urentem tota illa die ac

nocte

et mane facto ventus urens levavit lucustas

₁₄quae ascenderunt super universam terram Aegypti

et sederunt in cunctis finibus Aegyptiorum innumerabiles

quales ante illud tempus non fuerant nec postea futurae sunt

₁₅operueruntque universam superficiem terrae vastantes omnia

devorata est igitur herba terrae

et quicquid pomorum in arboribus fuit quae grando dimiserat

nihilque omnino virens relictum est

in lignis et in herbis terrae in cuncta Aegypto

₁₆quam ob rem festinus Pharao vocavit Mosen et Aaron et dixit eis

peccavi in Dominum Deum vestrum et in vos

₁₇sed nunc dimittite peccatum mihi etiam hac vice

et rogate Dominum Deum vestrum ut auferat a me mortem istam

₁₈egressusque est de conspectu Pharaonis

et oravit Dominum

₁₉qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum

et arreptam lucustam proiecit in mare Rubrum

non remansit ne una quidem in cunctis finibus Aegypti

₂₀et induravit Dominus cor Pharaonis nec dimisit filios Israhel

₂₁dixit autem Dominus ad Mosen extende manum tuam in caelum

et sint tenebrae super terram Aegypti

tam densae ut palpari queant

₂₂extendit Moses manum in caelum

et factae sunt tenebrae horribiles in universa terra Aegypti

tribus diebus

₂₃nemo vidit fratrem suum

nec movit se de loco in quo erat

ubicumque autem habitabant filii Israhel lux erat

₂₄vocavitque Pharao Mosen et Aaron et dixit eis

ite sacrificate Domino

oves tantum vestrae et armenta remaneant

parvuli vestri eant vobiscum

₂₅ait Moses hostias quoque et holocausta dabis nobis

quae offeramus Domino Deo nostro

₂₆cuncti greges pergent nobiscum non remanebit ex eis ungula

quae necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri

praesertim cum ignoremus quid debeat immolari

donec ad ipsum locum perveniamus

₂₇induravit autem Dominus cor Pharaonis et noluit dimittere eos

₂₈dixitque Pharao ad eum

recede a me cave ne ultra videas faciem meam

quocumque die apparueris mihi morieris

₂₉respondit Moses ita fiat ut locutus es

non videbo ultra faciem tuam