AD CORINTHIOS I 13

₁si linguis hominum loquar et angelorum

caritatem autem non habeam

factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens

₂et si habuero prophetiam

et noverim mysteria omnia et omnem scientiam

et habuero omnem fidem ita ut montes transferam

caritatem autem non habuero nihil sum

₃et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas

et si tradidero corpus meum ut ardeam

caritatem autem non habuero nihil mihi prodest

₄caritas patiens est benigna est

caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur

₅non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt

non inritatur non cogitat malum

₆non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati

₇omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet

₈caritas numquam excidit

sive prophetiae evacuabuntur

sive linguae cessabunt sive scientia destruetur

₉ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus

₁₀cum autem venerit quod perfectum est

evacuabitur quod ex parte est

₁₁cum essem parvulus loquebar ut parvulus

sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus

quando factus sum vir

evacuavi quae erant parvuli

₁₂videmus nunc per speculum in enigmate

tunc autem facie ad faciem

nunc cognosco ex parte

tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum

₁₃nunc autem manet

fides spes caritas

tria haec

maior autem his est caritas